Intuïtie is weten zonder te weten hoe je het weet. Mmmm, wat bedoelen we hiermee? Het is dat stille stemmetje, dat zachte duwtje van binnen, dat je vertelt wat klopt — nog voordat je het kunt uitleggen. In een wereld vol ratio, plannen en verklaringen lijkt intuïtie soms vaag of zweverig. Maar wie durft te vertragen en te voelen, ontdekt dat juist daar de diepste helderheid schuilt. Voelen is niet soft. Het is krachtig, precies, en raakt aan wat onderbewust speelt. Want ons lijf weet vaak al wat onze geest nog probeert te begrijpen. Je voelt spanning bij een beslissing, zonder te weten waarom. Of je merkt juist ruimte en rust, alsof iets in jou zucht van opluchting. Dat is geen toeval — dat is energie in beweging. Intuïtief leven vraagt om loslaten. Niet omdat je dan alles kwijtraakt, maar omdat je ruimte maakt. Voor het onbekende. Voor het innerlijk weten dat niet logisch hoeft te zijn. Voor spiritualiteit — niet als iets buiten jezelf, maar als verbinding met iets groters, iets wat door jou heen beweegt. Het is niet zweven, maar zakken. Dieper in jezelf, in je lijf, in het moment. Door toe te laten wat er echt is — verdriet, angst, verlangen, waarheid — begint transformatie. Niet omdat je het forceert, maar omdat je niet meer vecht. Wat gevoeld mag worden, kan helen. En in dat proces wordt iets essentieels wakker: een helder weten. Niet gebaseerd op data, maar op innerlijke waarheid. Intuïtie is geen luxe, het is je innerlijke kompas. Hoe vaker je het volgt, hoe sterker het wordt. Het helpt je keuzes maken die kloppen, ook al begrijpt niemand ze. Het leidt je naar plekken van groei, liefde, en diepe rust. Voelen is de weg naar binnen. Intuïtie is het licht dat je daar de weg wijst.